Zacznijmy od początku. W końcu maja 1967, w przededniu wybuchu tzw. sześciodniowej wojny izraelsko - arabskiej, do Brukseli z wizytą oficjalną przybył król Arabii Saudyjskiej Faycal ben Abdelaziz Al Saoud. Złożył on na ręce ówczesnemu króla Belgów Baldwina (fr. Baudouin) propozycji sprzedaży ropy po zaniżonych cenach. Należy przypomnieć, iż kraje arabskie planowały wprowadzenie naftowego embarga na USA i państwa zachodnie w celu powstrzymania ich od udzielania pomocy Izraelowi. Ostatecznie embargo wprowadzono 6 czerwca 1967 w drugim dniu wojny, ale nie obejmowało ono Belgii. Skąd ta dobroduszność? Otóż król saudyjski miał swój plan, wynegocjował z Belgami otwarcie Wielkiego Meczetu w Brukseli. W efekcie w parku Cinquantenaire (nieopodal polskiej ambasady) Saudyjczycy otrzymali do dyspozycji monumentalny budynek, w którym powstał Grande mosquée de Bruxelles oraz Centre Islamique et culturel de Belgique. W 1969 podpisano umowę najmu tzw. emfiteuzę na 99 lat.
W latach 60 rozpoczęła się pierwsza większa fala imigracyjna z Turcji, ale przede wszystkim z Maroka. Belgowie z powodu braku rąk do pracy sami sprowadzali siłę roboczą z Maroka, wiązało się to z budową metra oraz rozbudową sieci tramwajowej i komunikacyjnej w Brukseli. Nowi przybysze pracowali w miarę ciężko i modlili się w domach, nie wadząc specjalnie nikomu. Z upływem czasu zakładali rodziny, sprowadzali swych bliskich i znajomych, rodziły się dzieci, otwierano sklepy z produktami i ubiorami z Maghrebu. Krok po kroku poczęła formować się i umacniać wspólnota marokańska, gdyż to ona jest trzonem diaspory muzułmańskiej w Brukseli. W tym czasie do nowo powstałego Wielkiego Meczetu i Centrum kultury muzułmańskiej, z Arabii Saudyjskiej zaczęli przybywać salafijscy imamowie, gotowi rozpocząć "prace u podstaw". W początkowej fazie nie spotkało się to z dużym zainteresowaniem ze strony arabskich przybyszy, gdyż pomimo ciężkiej pracy, zarabiali godnie a wszelkie świadczenia socjalne, były bardzo zadowalające. Z reguły woleli modlić się w małych dzielnicowych meczetach, niż w Wielkim hardcorowym, ale wszystko było przewidziane, celem były następne pokolenia. Właściwy proces islamizacji i radykalizacji muzułmańskiej rozpoczął się w latach 80 - 90, by osiągnąć apogeum po roku 2000. W okresie tym postępował kryzys gospodarczy i olbrzymie bezrobocie. Duża część przybyłych uprzednio Arabów, znalazła się na zasiłku, ale nie tylko oni, w międzyczasie do Belgii napłynęła nowa fala: złodziej, bandytów i zradykalizowanych fanatyków żyjących w większości na koszt państwa. Teraz trochę o tym, jak kształtują się zasiłki socjalne w Brukseli. Pierwszy to tzw. zasiłek integracyjny, dotyczy on tych, którzy nie pracują i nigdy nie pracowali (np. wszyscy nowo przybyli) i znajdują się oficjalnie na terytorium Belgii, wynosi on od 892,70 euro do 1190,27 euro. Następny zasiłek to - chomage, czyli "bezrobocie", dotyczy on tych, którzy stracili pracę (z wyjątkiem dyscyplinarki), uzależniony jest od stażu pracy, kontraktu i wieku delikwenta. Należy wspomnieć jeszcze o allocations familiales czyli coś w rodzaju ichniejszych 500+ . Taki dodatek na dzieci płacony jest od 0 - 25 roku życia i wygląda (dane 1.06.2017-co roku wzrasta) następująco: 1 dziecko - 93,38 euro, 2 dziecko, to + 173,80, 3 dziecko +259,49 euro, no i oczywiście im więcej tym więcej. Dochodzi do tego wyprawka szkolna (w zależności od wieku - 28,72 do 114,88 euro) oraz prime de naissance - premia od każdego urodzonego dziecka, wynosząca - 923,08 euro. Nie chce zanudzać cyframi, ale warto się z tym zapoznać, gdyż ma do bezpośredni związek z imigracją i islamizacją tego kraju.
Marokańczycy to najliczniejsza mniejszość narodowa w Brukseli.
W tradycji islamu jednym z najważniejszych pojęć jest HIDŻRA, czyli emigracja proroka Mahometa i jego zwolenników z Mekki do Medyny w 622 roku. Wydarzenie to ma kapitalne znaczenie dla islamu, gdyż przełamywało tradycyjny arabski model społeczny oparty na więziach krwi (klany) na rzecz modelu opartego na przekonaniach. Powstawało nowe społeczeństwo "braci" o wspólnych poglądach i przekonaniach, następstwem czego była Konstytucja medyjska, dżihad i szariat. Hidżra interpretowana jest też czasem jako ekspansja, czy zdobywanie terenu przez zasiedlanie. Nasuwa się tu analogia ze współczesnym zjawiskiem uchodźców - nachodźców, ale nie do tego zmierzam. W Belgii problem przybywających tzw. islamskich uchodźców (porównując np. do Włoch) jest dość marginalny. Powód jest jeden, w tym kraju islamiści już się dobrze zainstalowali, działają coraz prężniej, mają swoje kadry, nowe wyrosłe tu pokolenia i na dzień dzisiejszy nie potrzebują byle szmondaków, którzy by psuli im szyki. Wiedzą tym dobrze ci, którzy organizują i finansują nachodźczy exodus. Proszę zwrócić uwagę, że prawie wszystkie zamachy terrorystyczne w Europie (były też w Brukseli) miały powiązania z Belgią a brukselska dzielnica Molenbeek, została nazwana nawet "wylęgarnią terrorystów" . Na koniec krótki film tv CBS.
O tym jak postępuje islamizacja na co dzień, w drugiej części.
Buteobuteo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz